- εδικον
- ἔδικονἔδικον, δίκονaor. 2 к *δίκω
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.
εδικον
Смотреть что такое "εδικον" в других словарях:
κἄδικον — ἄδικον , ἄδικος wrongdoing masc/fem acc sg ἄδικον , ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc sg ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 3rd pl ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τἄδικον — ἄδικον , ἄδικος wrongdoing masc/fem acc sg ἄδικον , ἄδικος wrongdoing neut nom/voc/acc sg ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 3rd pl ἔδικον , δικεῖν throw aor ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Byzantinisches Griechisch — Mittelgriechisch Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo… … Deutsch Wikipedia
Mittelgriechisch — Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo Europäisch… … Deutsch Wikipedia
Mittelgriechische Sprache — Mittelgriechisch Zeitraum 600–1453 Ehemals gesprochen in Staatsgebiet des Byzantinischen Reichs, südliche Balkanhalbinsel, Süditalien, Kleinasien, Schwarzmeerküste, Ostküste des Mittelmeers und heutiges Ägypten Linguistische Klassifikation Indo… … Deutsch Wikipedia
Digenes Akritas — Epic of Digenis Akritas, Athens National library manuscript. Digenes Akrites (Greek: Διγενῆς Ἀκρίτης, pronounced [ðiʝeˈnis aˈkritis]), known in folksongs as Digenes Akritas (Διγενῆς Ἀκρίτας … Wikipedia
δακτυλόδικτος — δακτυλόδικτος, ον (Α) φρ. «δακτυλόδικτον μέλος» (Αισχ.) ο ήχος τής σβούρας την οποία έριξε κάποιος με τα δάχτυλα τού χεριού. [ΕΤΥΜΟΛ. < δάκτυλος + *δικτος < δικείν, απαρμφ. του αορ. έδικον τού άχρηστου ενεστ. *δίκω «ρίχνω, χτυπώ»] … Dictionary of Greek
δικείν — δικεῑν (Α) Ι. (απαρέμφ. αορ.) 1. ρίχνω 2. βάλλω, χτυπώ II. (μτχ. αορ.) δικών, οῡσα, όν αυτός που έρριξε, που χτύπησε. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για το απαρέμφ. του αορ. έδικον, τού οποίου δεν απαντά ενεστώτας. Είναι αβέβαιης ετυμολ. με μόνη πιθανή τη… … Dictionary of Greek
ντροπή — η 1. συστολή από σεβασμό, ταπείνωση από ενοχή. 2. αίσχος: Τον εδικόν μου κούρευαν κι ήταν ντροπή δική σου (παροιμ.). – Ντροπή σου (πρέπει να ντρέπεσαι) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
